28 Ocak 2012 Cumartesi

28-29 OCAK
CMT-PZR arası bi saat işte :)

Heyyy! Pardon artık Holaaaa ;)

Tamda bugün 1 hafta oldu terki diyar olalı. İlk haftadan pek bi action yok aslında, her şey stabil şimdilik. Tabi ufak ayrıntılar var. Mesela karşı penceremde henüz kimliklerini ve kişi sayısını çözemediğim komşularım. Ha bi de cinsiyet burada en önemli nokta ;)

Neyse baştan başlayalım en iyisimi biz. Açıkcası nedensiz bir mallık içindeydim yola girerken, ki hala çıkmış sayılmam o ayrı. Sanmazdım içimin burkulacağını, eksik kalacağını bi tarafımın. Çünkü ben hissetmedim daha önce böyle şeyler, hissettiğimi sandım sadece. Bu yüzden korkularımda vardı içimde, 6 ay ayrı kalmak idi ne de olsa şıklardan biri. Peki niye bile bile lades yaptın diyorsanız içinizden bana, sanmayın ki yaptım ben o ladesi. Bir sürü meleğim var omzumda, bir kaçta böceğim. Her daim yanımda olmak için vekalet verilmiş. Ufak tefekler ama 6 ay için iş görecek cinsteler :)


Meleklerimden ana 5’lisinin 4’ü Bandırma seyirlerinde iken ben o 5’linin ve böceklerimden 1’i ile AHL semalarında hüzülü dakikalar yaşıyordum. (Tamam kızmayın kalbiniz benimleydi yoksa zaten ebbedi gidemezdiniz ya) Karınlar doydu, arklar geldi, pasaport hazır ve nazır, yoğun istek üzerine lokumlar-baklavalar alındı, ahaa harç pulu! Ülkeme has fuzuli bir şey, neyse o da tamam, saat geldi, haydin kalkın. Anne...!


İşin bu tarafında bi açıdan yalnızlık başlıyor. Parfümümü aldım, kapımı belirledim, yolumu buldum, uşağa bindim. Minemin överek bitiremedği THY’nın yemekleri için hazırım! Hadi amaaa açım!


NOT: Havada böylesine bir lezzet yok.

Karnım tok, altım pek, yan 2 koltuk boş, uyku desen 2 haftadır hasretim. Manzara şahane ama biraz kestirmeli, 4 saat geçmez yoksa. (Manzarayı kaçırmama adına 4 kez uyuyup uyandım sanırım)

Time is up! Hola ESPANA! da kimse yok, nece bunlar. Noluyorsunuz, ağır olun derken Ali, kurtarımelek misali, elinde Madrid metro ağı haritası beliriverdi çıkış noktasının yanıbaşından. Kısa süren otobüs yolculuğumuzda uzunca bir özet geçti herşeyi benim için. İlginçliklerinden bahsetti birazdan Madrid insanının. Öyle böyle yeni yuvama getirdi beni. Dilan karşıladı beni, temizlemiş salonumuzu da benim için. Prıl pırıl idi.

Sohbet-muhabbet derken hola ev sahibi, hola ev arkadaşları (bu kızlar çok ince, bu 6 ay geçmez böyle, yaptım gene kafiye... Hepsininde erkek arkı var, goodbye)

İlk geceden kendimi Koreli arkadaşlarla yemekte buldum, yorgunluk diz boyu, kürdan arıyorum göz kapaklarım için lakin ne mümkün oturmak bu şıkkın yanında. Yalnız gecenin en unutulmaz anı idi Koreli arkadaşların Dilan’ın söylediklerine verdikleri tepkiler. Çok tatlılar. Ama asıl tatlı olan sendin Alejandro. Bi de Victorumuz vardı Fransız gencimiz. Çok cooluz be! Neyse yemek fastı biter lakin Madrid burası gece bitmez. Hemen bir kulübe, çalan ilk şarkı Rabiossa <3 MİNE! Burada da bir anımsamayla mekandan erkenden çıkılır. Heee bu arada burda partiler sabah 7-8 e kadar sürüp sonrasında 2. Mekana geçip 9-10 gibi noktalanırmış. Annnecim burayı dikkatli oku, pilis. Lakin don’t panik ;)


Vesselam, varan 1 tamam. Yarın Nazlıcancan geliyor. İyi, hoş, kafa bir arkadaşımız kendiside. Cips onun vazgeçilmezi ki ilk günden denemelere başladı. E ne de olsa 6 ayı var, çeşit çok. Çabuk olmak lazım. Derken düştük 4’ümüz yollara ders kaydı, sim kartı aldık, abonman çıkarttık, anahtar yaptırdık, yemek yaptık. (aç ayı oynamıyo) Bu arada okul sakin ama koca balikli bir gölü var, üzerinde de köprüsü. Ormantik bir havası var yani. Kantini oldukça elektronik fln. Bakalım günler geçtikçe göreceğiz.

Öyle böyle gün sonunda ayrıldık, yuvama döndüm ben. İlk günden en çok siestaya alışmış olacak ki bünyem 1 hafta boyunca öğlene kadar uyudum, uyanınca da siste bitimine kadar kahvaltı yaptım.  Sonrasında da bu kadar mayışıklık yeter diyip her seferinde attım kendimi yollara. Navigasyonum elimde saatlerce yürüdüm. İçime çektim Madrid’i, daha çabuk sevsin diye beni.

Geçen gene yürüyüş dönüşü odama geldim, karşı pencerede ki hareketlenmeleri farkettim. O da ne, cam aralık. Heyyyy her akşam farklı capcanlı renkli t-Shirt’lü çocuk göster yüzünü. Bi dakka o da ne bir çocuk daha, sanki biraz fazla esmer. Yok artık, kızım sen nerden çıktın. Tamam bu akşamlık yeter. İşler ve nüfus karışıyor, akışına bıraktım ki böylesi daha heyecanlı :)


Gel gelelim dün geceye yan komşuda parti vardı sanırım, bi an kalp git dedim kendime ama biraz önce bahsettiğim gibi fazla bi mayışık durumdayım bu sıralar. Neyse 2 gün sonra okul başlıyor, zorla gelirim elbet kendime.

Şimdilik özetle elde olan bunlar. 1 hafta geçmiş bitmiş bile, az önce konuştum Esramla ben şafak sayıcam o da çarpı atacak. Çabucak geçicek. Ama 6 ay süper geçicek! Yarışma alınacak, çok eğlenilecek! Mesajlar yerlerine ulaştı ;)

Aklımdasınız, hislerimdesiniz...
BüŞş’ünüz (=

2 yorum: