Vicdan ne güzel bir şey...
Er veya geç tamam deyip aldığınız bir kararı huzurlu kılıyor
sizde.
Sonrasında da bir daha ne anımsama ihtiyacı beliriyor
zihninizde verilen kararın, ne de ardından düşüncesi bunaltıyor zihninizi.
Ne güzel şey huzurlu kılmak zihnimizi, hafif hissetmek
ruhumuzu, en önemlisi de yüreğimizi...
25 yaşıma girerken şöyle 70i devirmişler gibi tecrübem
olduğuna inanıyorum bu konuda ve dünya tatlısı bir ablamın sayesinde önce zihnimi
çıkardığım çerçeveden şimdi de yüreğimi çıkarıyorum her defasında. Yeni bir
ilişkide, yeni bir arkadaşlıkta, yeni insanların hayatıma girdiği her noktada.
Ama en acısı da var olan insanların o çerçeveyi zedeleyerek çıkmasıydı,
zamanında öyleydi ama. Sabırlıyım artık, mantığım hep yerinde, başından sonuna
kadar. Hislerimle başlıyorum, ne hissediyorsam ona gidiyorum, ne istiyorsam onu
söylüyorum, beklemeden!! Tabi ki sabrın sonu her sefer selamet değildir,
köprüden önceki son çıkıştan zorla çıkartır seni bazen. Çok kolay çıkartır hem
de, vicdan rahatsa elbet. Eni boyu ölçmeye değmez o raddede, ip kopar! Derin
nefes, huzuru çek içine, vicdanının hafifliği ile koş koşabildiğin kadar, yolundaki
ağır vasıtayı son çıkışta ittirdikten sonra ;)
Trafiğe son verin, huzura erin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder